به نقل از «ایران اکونومیست»

فسیل ۱۶۷ میلیون ساله دایناسور هندی، قدیمی‌ترین در نوع خود

تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۳۳۷۶۰

فسیل یک دایناسور متعلق به ۱۶۷ میلیون سال پیش در هند کشف شده است که در نوع خود قدیمی‌ترین است، در حالی که این کشور با وجود مخزن‌های فسیلی قابل توجه، فاقد بودجه و دیرینه‌شناسان متخصص به اندازه کافی برای انجام تحقیقات روی آنها است.

به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از آی‌ای، دوشاخ‌خزندگان(Dicraeosaurids) خانواده‌ای از دایناسورهای خزنده‌پا(sauropod) با جثه کوچک بوده‌اند که از دوره ژوراسیک میانی تا کرتاسه پیشین تنوع داشتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مشخص‌ترین ویژگی آنها ستون فقرات بلند و راه رفتن غیرمعمول آنها بود که گیاه‌خوار هم بودند.

تاکنون جز در آفریقا و آمریکای جنوبی، علاوه بر موارد کمی در ایالات متحده آمریکا و چین، تا به امروز هیچ گونه دوشاخ‌خزنده‌ی خزنده‌پایی در هند ردیابی نشده بود.

گروهی از پژوهشگران هندی فسیل‌هایی از یک دوشاخ‌خزنده‌ جدید را از شهر جایسالمر در غرب هند کشف کرده‌اند. این فسیل‌ها که قدمت آن‌ها به ۱۶۷ میلیون سال می‌رسد، شامل استخوان‌هایی است که از مفاصل جدا شده‌اند، اما با نمونه‌هایی از استخوان‌های مرکزی بدن که در وسعتی به مساحت ۲۵ متر مربع پخش شده‌اند، مرتبط هستند.

قدیمی‌ترین دوشاخ‌خزنده‌ روی زمین

این دوشاخ‌خزنده‌ که Tharosaurus Indicus نامیده می‌شود، اولین دوشاخ‌خزنده‌ی کشف شده در هند و قدیمی‌ترین فسیل از این نوع در جهان است.

سونیل باجپای، دیرینه‌شناس مهره‌داران در مؤسسه فناوری روکی هند و نویسنده این مطالعه در مصاحبه با اکونومیک تایمز گفت: اهمیت این کشف در قدمت آن است.

یک گروه پنج نفره کار خود را در سال ۲۰۱۸ با کشف این فسیل‌ها آغاز کردند. این گروه اذعان کرد که فسیل‌های در اختیار آنها تکه تکه است و این احتمال وجود دارد که با یافتن شواهد بیشتر، تغییری در انتساب طبقه‌بندی آنها ایجاد شود.

در هر صورت، واقعیت این است که Tharosaurus Indicus در حال حاضر قدیمی‌ترین دوشاخ‌خزنده‌ شناخته شده در جهان است.

نویسندگان در این مطالعه می‌گویند: کشف Tharosaurus Indicus، هند را نه تنها به عنوان مرکز اصلی توزیع دوتیرکی‌واران، بلکه نوخزنده‌پایان نیز تبدیل می‌کند.

دباجیت داتا یکی از نویسندگان این مطالعه در مصاحبه‌ای با مجله نیویورک تایمز توضیح داد که کشف Tharosaurus Indicus نشان می‌دهد که هند نقش مهمی در پیدایش و تنوع نوخزنده‌پایان که گروهی از دایناسورهای گیاه‌خوار گردن دراز بوده‌اند که به عنوان بزرگترین حیوانات خشکی رشد می‌کردند، ایفا کرده است.

تحقیقات بیشتری مورد نیاز است

کشف قدیمی‌ترین دایناسور گیاه‌خواری که روی زمین راه رفته است، بینش‌های مهمی را در مورد تنوع خزنده‌پایان در هند ارائه می‌کند که پیامدهای مهمی برای منشاء و پراکندگی نوخزنده‌پایان دارد.

غیرنوخزنده‌پایان را می‌توان در هند، نیوزلند و بخش‌هایی از تایلند، آلمان و چین یافت. پژوهشگران فکر می‌کنند که اجداد اولیه نوخزنده‌پایان در اوایل دوران ژوراسیک میانی در آسیا و آمریکای شمالی-جنوبی ظاهر و پخش شده‌اند.

دکتر باجپای می‌گوید که هند دارای یک مخزن غنی از فسیل‌های دایناسورها است، اما کمبود دیرینه‌شناسان در این کشور، اکتشاف آنها را محدود کرده است. چرا که به دلیل معدن‌کاری، کمبود بودجه و بیکاری، دیرینه‌شناسی در این کشور پیشرفت نمی‌کند.

این مطالعه در مجله Science Reports منتشر شده است.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: دایناسور ، هند

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: دایناسور هند قدیمی ترین فسیل ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۳۳۷۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چند حقیقت شگفت انگیز درباره کشور هند و فرهنگ مردم آن

معروف است که هند کشوری است که به راحتی می توان به آن دل باخت و سخت می توان آن را فراموش کرد: رقص، غذاها و هر چیز کوچکی در هند فریبنده است. آن هایی که حتی یک بار این کشور را دیده اند، دل شان می خواهد که دوباره به آنجا بازگردند.

همه ی این ها به این خاطر است که رسوم و سنت ها و زندگی روزمره ی مردم هند برای گردشگران به قدری شگفت انگیز است که سخت می توان در برابر میل به بیشتر دانستن درباره ی این کشور مقاومت کرد.

به گزارش روزیاتو، با چند حقیقت خواندنی درباره ی کشور هند همراه باشید.

۱- چرا نوزادان خط چشم دارند؟

اگر در هند با یک نوزاد مواجه شوید، به احتمال زیاد نوعی خط چشم به نام سرمه دور چشمانش خواهد داشت. سرمه یک آرایش چشم باستانی است که از دوده درست می شود.

این خط چشم معمولاً روی پلک پایینی نوزاد کشیده می شود. به عقیده ی هندی ها این خط چشم از کودک در برابر شیطان محافظت می کند. برخی هم معتقدند سرمه برای بینایی نوزاد مفید است. با این حال، تاکنون هیچ پژوهش علمی آن را اثبات نکرده است.

۲- رقص یک سبک زندگی است

هندی ها شیفته ی رقص اند. جدا از رقص های معروف بالیوودی، ۸ نوع رقص کلاسیک هم در هند وجود دارد. حسی که رقص های هندی انتقال می دهند با هیچ رقص دیگری در دنیا قابل قیاس نیست و تنها با نگاه کردن به آن ها میل شدیدی به همراهی فوری با آن رقص در شما شکل می گیرد.

۳- حرکات دست ابزاری برای برقراری ارتباط هستند

هندی ها حرکات دست و حالت های چهره ی پرشوری هم دارند. این حرکات به هندی ها کمک می کنند احساسات خود را به شکل عمیق تر و برجسته تری بروز دهند. شاید علت تنوع این حرکات، رقص های کلاسیک و یوگای هندی باشند که در آن ها از حرکات دست استفاده می شود.

۴- یکی از بزرگ ترین صنعت های فیلمسازی دنیا را دارد

بالیوود یکی از بزرگ ترین مراکز فیلمسازی دنیا است. فیلم های تولیدی آن اغلب ترکیبی از ژانرهای تریلر، اکشن، عاشقانه و غیره هستند. شاید به همین دلیل باشد که هنگام تماشای آن ها احساسات مختلفی را تجربه می کنیم.

۵- تندترین چای دنیا را دارد

چای ماسالا که در زبان هندی به معنای «ادویه» است، در هند از محبوبیت زیادی برخوردار است. این چای تقریباً در هر گوشه و کناری از این کشور به فروش می رسد. این چای در دنیا نیز طرفداران زیادی پیدا کرده است.

چای ماسالا همان چای سیاه است که به آن مقدار شیر و ادویه اضافه می شود. این چای را برای تقویت دستگاه ایمنی، کاهش التهاب و افزایش انرژی مفید می دانند.

۶- برزگ ترین بشقاب غذای دنیا را دارد

تالی (Thali) که در زبان هندی به معنای «بشقاب» است، یک بشقاب فلزی است که در آن ۶ طعم مختلف سرو می شود: شر، شیرین، تند، تلخ، ترش و گس. به عقیده ی هندی ها، غذای کامل، ترکیب متعادلی از این ۶ طعم است.

رستوران های هندی بسیاری از اوقات بیشتر از ۲۰ غذای مختلف در این بشقاب سرو می کنند. به علاوه، همه ی بخش های بشقاب تالی را می توان مجدداً پُر کرد و اگر کماکان احساس گرسنگی می کردید می توانید غذای بیشتری درخواست کنید.

۷- از ظروف چینی استفاده نمی کنند

به جای ظروف چینی و شیشه ای که در بیشتر کشورهای دنیا مورد استفاده قرار می گیرند، اغلب خانواده های هندی از ظروف استیل استفاده می کنند. نظریات مختلفی در توضیح این پدیده مطرح شده است. برخی می گویند ظروف استیل کاربردی ترند چون مانند ظروف شیشه ای و چینی نمی شکنند، لب پر نمی شوند یا ترک بر نمی دارند و ظاهر آن ها برای مدت طولانی ای خوب باقی می ماند.

برخی هم می گویند که ظروف لعاب دار غیرپاکیزه دانسته می شوند چون در حقیقت از گل درست می شوند. دلیل آن هر چه که باشد، به ندرت می توان ظرفی از جنسی جز استیل در خانه های هندی پیدا کرد.

کانال عصر ایران در تلگرام